Deneme için balşlık

30’a 4 ay kala, 2025’e 2 gün kala.

10 yıldır blog yazıyorum. Aslında yazmayı planlamamıştım. Blog maceram gönlüme düşen bir şiir ile başladı. Sonra kendiliğinden ilerledi gitti. Şöhret istemedim. Bu sebeple sosyal medyada takipçim yok. Sadece e-mail ile kayıtlı küçük bir takipçi grubum var. Küçük olmasına rağmen bu blog sayesinde çok güzel insanlar ile tanıştım. Bana birçok kapı açtı. Hatta okul kitaplarına bile girdi. Memnunum ve mutluyum. Teşekkür ediyorum.

Dolu dolu geçen bir 10 yıl. Muazzam. Acısı ve tatlısı ile. Sadece tatlı olsaydı bu kadar memnun olmayabilirdim. 20-30 yaş arası benim için çok özel. İlk yıllarda savaştım. Son yıllarımda refaha erdim. Çok şükür.

Bu yıllardaki maceralarımdan bazılarını blogda paylaştım. Şimdi ise bir iç muhasebesi yapıyorum. Geçmiş yazılarımı tekrar okudum. Üniversite yıllarımdaki o çoşkun halimi… Okudukça gülümsedim :)

2018’de cahilliğim adında bir yazı yazmışım. Geçmiş yıllardaki cahilliğimi anlatmışım ve demişim ki “Büyük ihtimal 1 sene sonra, bugünkü durumum hakkında ne kadar cahilmişim diyeceğim”

1 değil, 6 yıl geçti. Gördüm ki üniversite yıllarımda ne kadar çok cahilmişim. Şimdi yeni yeni görebiliyorum. Birçok yazıyı kaldırdım. Yarıdan fazla yazıyı sildim. Özellikle şiirleri. Duygusallık kokan yazıları törpüledim. İddialı kelimeleri sildim. Yalnız bazı yazılar benim için hâlâ özel. Bana bugün bile bir şeyler öğretiyor. Onları çok değerli buluyorum ve pişirmeye devam ediyorum.